Yazdığım kadarıyla, içimden taştıkça...

20 Aralık 2019 tarihinde Twitter adresimde yazdığım tweetlerin derlemesidir:  Politik ekonomik olarak yeni bir zemin oluşturuluyor. Yıllardır olan bir 'söylence' üzerinden yaklaşmakta olan katmerli ekonomik krize dair bahane - açıklama getirecek bir zeminden bahsediyorum. Neden katmerli diyorum? Ana akım finansal ekonomistlerin işaret ettiği bir şey var. Küresel bir krizin yeniden çok merkezli olacağı varsayılıyor. 2008-09'da görüldüğü gibi. (Bu krizi ABD'nin bankacılık krizi olduğunu söylemek, eksik ve her şeyi Amerika ile açıklama çabasının sonucu olan asimetrik bir tanım çabasına denk gelir.) 08-09' krizi hem kaynakları açısından hem de etki alanları açısından çok merkezliydi. Bu sefer işin içine Çin ve hatta Hindistan'ın ekleneceği bir merkezler yelpazesine sahip yeni bir küresel krizin yaklaştığı söyleniyor. Borç krizi, ticaret ve üretkenlik krizi, büyüme krizi ve kurumların hali hazırda sahip oldukları yapı & müdahale araçları ile etkisizliği h

daha önce de yazmıştım. Behzat Ç.'yi düzenli olarak izledikçe belki de içinde bulunduğum dönemin etkisinden olsa gerek kendi içime dönmeye doğru beni teşvik eden anlar yaşatıyor. ee tabi çok popüler olduğu zamanlarda insanların nasıl etkisinde kaldığını yeniden hatırlıyorum bu sayede. o yüzden kendime dair Behzat Ç.'li şeyler yazdıkça birazcık da utanıyorum. ne yani bir diziden mi tetiklenecekti bütün duygularım? ee zaten sanatsal faaliyetten ilham almak hayatın akışına yerleşmiş bir şey değil mi? neyinden rahatsız oluyorum? tabi kendimi ifade edebilmek adına başka yeteneklerim olsun isterdim. bazen çok düz bulduğum için kendimi sanırım Behzat Ç. ile ilham buluyor olmak pek şaşalı gelmiyor. hayır aslında tetikleyen şeyin ne olduğunu biliyorum. benim en çok arzuladığım, en çok rastlaşmak istediğim şey insanın kendisiyle yüzleşmesi. kendine dürüst olmak. bilmiyorum neden ama bu halin sürekliliğini şiddetle istiyorum. dizinin de ve özellikle bu bölümün de buranın saatiyle